امروزه ربات ها در زمینه های مختلفی از زندگی به ما کمک می کنند. از مدلسازی یک خودرو گرفته تا انفجار بمب. حالا هم می توان گفت نقاشی روی تخم مرغ نیز به این لیست بلند اضافه می شود. ممکن است بگویید ربات تخم مرغ رنگ کن به چه دردی می خورد؟
آنچه که در تصویر مشاهده می کنید یک ربات نه چندان پیچیده ویژه طراحی روی تخم مرغ، توپ پینگ پنگ و یا گلف است. این ربات Egg-Bot نام دارد و توسط آقای Bruce Shapiro طراحی شده است.
پس از جاسازی تخم مرغ و قلم، یک بازو وظیفه حرکت دادن تخم مرغ و بازویی دیگر وظیفه حرکت دادن قلم را بر عهده دارد. این بات قادر به طراحی اشکال متنوع و پیچیده و همچنین نوشتن متن بر روی سطوح می باشد.
می توان با پرداخت 195$ و خرید کیت این ربات، آن را همانند یک پازل، در کمتر از یک ساعت بسازیم و از آن به عنوان یک وسیله سرگرمی برای کودکان استفاده کنیم. یا اینکه با آن تخم مرغ رنگی درست کنیم و برای سفره هفت سین شب عید بفروشیم! به هر حال رنگ کردن تخم مرغ با این کیفیت و سرعت فقط از یک ربات بر می آید.
اگر آقای آسیموف آزمایشی را که در آزمایشگاه روبوتیک اسلوانیا در حال انجام است می دید، بدون شک وحشت زده می شد! در اینجا ربات قدرتمندی داریم که بارها و بارها به دست انسان ضربه وارد می کند. ضربه هایی ملایم و بدون درد تا ضرباتی با دردی تحمل ناپذیر محصول فعالیت این ربات هستند. به نظر می رسد که قانون اول روبوتیک آقای آسیموف کاملا زیر سوال رفته است: «یک ربات نمی تواند هیچ آسیبی به یک انسان برساند»
Borut Povše از دانشگاه Ljubljana طی یک طرح تحقیقاتی ? نفر از هم دانشکده ای هایش را متقاعد کرد تا دست شان را در اختیار یک ربات صنعتی قدرتمند قرار دهند، تا با اندازه گیری ضربات آن،آستانه درد برخوردهای انسان?-?ربات را اندازه گیری کند?.? او دلیل این آزمایشات را تجربی کردن قوانین آسیموف می داند، تا صنعت رباتیک در آینده هم بتواند به این قوانین پای بند بماند?.?
او می گوید:«حتی ربات هایی که طبق قوانین آسیموف تولید می شوند، ممکن است به طور اتفاقی با انسان برخورد داشته باشند. ما می خواهیم مطمئن شویم که درصورت وقوع تصادم، این برخورد بیش از حد قوی نباشد. ما می خواهیم در اولین مرحله محدودیت های سرعت و بازه حرکتی مناسبی برای ربات ها تعریف کنیم و همچنین شکل و اندازه ابزارهای کاری آنها را به گونه ای تعیین کنیم که بدون خطر بتوانند با انسان در تعامل باشند و کار کنند»
آنها برای آزمایش های شان از یک ربات کوچک خط تولید استفاده می کنند که توسط شرکت اپسون ساخته شده و در کارخانه ها برای سر هم کردن قطعات وسایل الکتریکی و الکترونیکی مانند قهوه جوش به کار می رود. آنها این بازوی رباتی را به گونه ای برنامه ریزی کرده اند که محل قرار گیری دست داوطلب را پیدا کرده و به بازوی او ضربه بزند. هر یک از داوطلبان توسط بازوی رباتی که به دو ابزار با نوک گرد و نوک تقریبا تیز مجهز شده، ?? ضربه را نوش جان می کند.
آنگاه از داوطلبان خواسته می شود که ضربات هر یک از سرهای ربات را در یکی از این دسته ها طبقه بندی کنند: بدون درد، ملایم، متوسط، مهیب و تحمل ناپذیر. البته Povše که خودش اول از همه ربات را آزمایش کرده می گوید ضربات معمولا از ملایم تا متوسط هستند. آنها همچنین برای تست ضربات بسیار شدید از یک دست مصنوعی هم استفاده کرده اند.
در نهایت ایده اصلی این است که یک ربات هنگامی که حضور یک انسان را احساس می کند باید سرعت و دامنه حرکتی اش را به قدری کاهش دهد که در صورت تصادم آسبیی به اشخاص وارد نگردد.
ربات ها کم کم در حال تبدیل شدن به رقیبان جدی برای انسان ها هستند. حالا آنها وارد حرفه بازیگری هم شده اند. این ربات قرار است در یک نمایشنامه ?? دقیقه ای نقش ربات انسان نمایی را بازی کند که کار نگهداری از یک دختر بیمار را انجام می دهد.
بازیگر نقش مقابل این ربات می گوید ایفای نقش در مقابل یک ربات برایم کمی غیرعادی است. چرا که ربات احساسات واقعی ندارد و صدا و برخی حرکات این ربات از یک اتاق کنترل هدایت می شود. اما کارگردان این نمایشنامه از داشتن یک ربات به عنوان بازیگر خوشحال است چون حالا کسی را دارد که نقش را دقیقا آن طوری که می خواهد اجرا کند.
ما هم به بازیگر نقش مقابل می گوییم کافی است چند سال صبر کند تا ربات نقش مقابل اش احساسات هم داشته باشد! در دنیای تکنولوژی هر اتفاقی ممکن است رخ بدهد.
محققین انجمن بین المللی کشاورزی و غذا در ژاپن رباتی را طراحی کرده اند که می تواند در چیدن میوه توت فرنگی کمک کند.
عملکرد این ربات به گونه ای است که می تواند از میان توت فرنگی های آویزان به یک بوته، توت فرنگی رسیده و قرمز را مکان یابی کرده و آن را بچیند. ربات این کار را با کمک یک جفت دوربین سه بعد انجام می دهد. همچنین به کمک نرم افزاری رنگ آن را می سنجد و اگر محصول 80% قرمز شده باشد آن را برای چیدن انتخاب می کند.
این کار در نهایت دقت و ظرافت انجام می گیرد و توت فرنگی های رسیده و قرمز بعد از چیدن در صندوقی با نظم و ترتیب چیده می شوند. این ربات فعلا فقط توت فرنگی میچیند اما سخت افزار و نرم افزار این ربات قابل تعمیم برای چیدن دیگر میوه ها نیز هست. بنابراین در آینده یک ربات برداشت گر خواهیم داشت که قادر است از پس هر باغی بر بیاید.
چیدن هر توت فرنگی برای این ربات 9 ثانیه زمان می برد و می تواند زمان برداشت محصول را تا 40% کاهش دهد. این ربات فعلا در حال بررسی و آزمایش توسط کشاورزان است تا راندمان کاری آن با انسان در زمینه چیدن توت فرنگی مقایسه شود.
داروینوپ نام روبوتی است که می تواند یک پلتفرم خاص برای توسعه دهندگان روباتیک محسوب شود. اینک نسل جدید این نوع روبات ها که امکان برنامه ریزی شدن دارند؛ در شرف عرضه به بازار هستند و اطلاعات جدیدی از آن ها منتشر شده است. یک کمپانی کره ای که در زمینه روبوتیک فعالیت می کند، نرم افزار لازم برای برنامه نویسی اپن سورس، بعلاوه راهنما و نقشه ساخت و ... را در دسترس قرار داده است. همچنین ربات های کاملا مونتاژ شده از این نوع را هم به فروش می رساند.
اما در مورد داروینوپ (DARwin-OP) باید بدانید که در کنفرانس جهانی ربات های انسان نما رونمایی شده بود. اگر از مشخصات سخت افزاری آن می پرسید؛ این ربات کوچک از یک پردازنده 1.6 گیگاهرتزی اتم اینتل استفاده می کند و یک حافظه4 گیگابایتی اس اس دی. استفاده از 2 گیگابایت رم و وای فای هم مزید بر علت شده اند تا سخت افزار این ربات در حد خوب و مناسبی باشد.
گفتیم کوچک، اما خیلی هم آن را کوچک حساب نکنید چون اگر آن را در بین ربات های انسان نما بررسی کنیم؛ می بینیم که با قد 17.9 اینچی، جزء ربات های بلند قد محسوب می گردد! داروینوپ با قیمت 9600 دلار برای دانشگاه ها ارسال می شود و البته قیمت خرده فروشی آن گران تر بوده و به 12000 دلار می رسد. با تمام این ها به نظر می رسد که این ربات می تواند با سخت افزار خوب و اپن سورس بودن، قیمت خود را توجیه کند.
اگر این ربات قابل برنامه ریزی، دست شما بود، چه کار هایی با آن می کردید؟ می توانید در بخش نظرات در مورد این موضوع صحبت کنید.
